The coach
เด็ก ผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง กำลังนั่งดูการแข่งขันฟุตบอลกับ คุณพ่อ เธอเห็นพี่ชายของเธอ ซึ่งเป็นนักฟุตบอลของโรงเรียน โดนผู้ชายตัวใหญ่ๆคนหนึ่งที่อยู่ข้างสนาม ตะโกนต่อว่าด้วยเสียงอันดังเธอจึงหันไปถามผู้เป็นพ่อว่า...
"คุณพ่อขา คนๆนั้นเป็นใครกันคะ ทำไมเขาจึงตะโกนว่าพี่ของหนูอยู่เรื่อยเลย"
ผู้เป็นพ่อ ยิ้มรับแล้วตอบว่า...
"อ๋อ...เขาเป็น 'โค้ช' น่ะลูก และที่เขาต้องตะโกนเสียงดังก็เพราะว่าเขาต้องบอกกับนักกีฬาว่า ต้องเล่นอย่างไรไงคะ"
"แล้วทำไมต้องมี 'โค้ช' ด้วยล่ะคะพ่อ พี่เขาเล่นเองไม่ได้หรือคะ" เด็กน้อยถามด้วยความสงสัย
"ได้ซิลูก พี่เขาเล่นเองก็ได้ แต่ว่า โค้ช จะช่วยให้พี่ของหนูเล่นได้ดีมากขึ้นไปอีกค่ะ"
"งั้นก็แปลว่า 'โค้ช' ต้องเล่นเก่งที่สุดกว่าใครๆ เลยใช่ไหมคะ" สาวน้อยด่วนสรุปทันที
พ่อจึงตอบว่า…
"ความจริงแล้ว 'โค้ช' อาจจะเล่นกีฬาไม่เก่งเลยก็ได้นะ เพราะว่ามี โค้ชเก่งๆ หลายคน ที่ไม่เคยเป็นนักกีฬามาก่อนเลยแต่เขาก็สามารถเป็น โค้ชที่ดี ได้เช่นกันนะคะลูก"
เธอทำหน้าฉงนแล้วถามว่า…
"ถ้าไม่เก่งแล้วทำไมจึงให้มาสอนคนอื่นได้ล่ะคะ?
จงแสวงหา ”โค้ช” มาช่วยชี้แนะ แนวทางในการพัฒนาตัวเราเอง
หลายๆครั้งที่เราดูกีฬา
เราก็มักจะเห็น ใครบางคนที่ถูกขนานนามว่า “โค้ช”
คนเหล่านี้ไม่ได้ลงไปเล่นในสนาม
แต่พวกเขาก็มีส่วนร่วมใน เกมส์ ไม่น้อยไปกว่า นักกีฬา เลย
บางครั้งเราจะเห็นว่า “โค้ช”
คลั่งไปกับ เกมส์ มากกว่านักกีฬาเสียอีก
ทั้งนี้ก็เพราะ... หัวใจและสายตาของ "นักกีฬา" นั้น
จับจ้องอยู่กับ เกมส์การแข่งขัน
และสมองของเขาคิดถึง... วิธีการที่จะเล่น เพื่อรับชัยชนะ
แต่... หัวใจและสายตาของ "โค้ช"
จับจ้องอยู่กับ นักกีฬาของเขา
และสมองของเขาก็คิดถึง...
วิธีการที่จะทำให้นักกีฬาเล่น และได้รับชัยชนะ
ความเป็นจริงอีกประการหนึ่ง ก็คือ…
"โค้ช" อาจจะไม่ใช่นักกีฬาที่เก่งที่สุด
"โค้ช" อาจจะเป็นนักกีฬาที่ไม่เคยเป็นแชมป์เลยสักครั้ง
แต่ก็...ไม่มีนักกีฬาที่เป็นแชมป์คนใดที่...ไม่มี "โค้ช"
เช่นเดียวกันกับชีวิตการทำงานของเรา…
หากเปรียบตัวเรากับ ผู้เล่น หรือ นักกีฬา แล้ว
งานและธุรกิจที่เราทำ ก็เปรียบได้กับ เกมส์กีฬา ที่เราเล่น
ซึ่งเราคงไม่สามารถมอง และวิเคราะห์การทำงานของตัวเรา ได้อย่างมีประสิทธิภาพ จึงต้องมองหา “โค้ช” ผู้มีความเชี่ยวชาญ ให้มาช่วยทำหน้าที่นี้ หรือ อาจจะเรียกได้อีกอย่างหนึ่งว่า “ที่ปรึกษา” นั่นเอง
คราวหน้าถ้าคุณดูเกมส์การแข่งขันกีฬา ก็ลองสังเกตดู “โค้ช” บ้างนะครับ
ผมเป็นคนโชคดีคนหนึ่งที่ได้มีโอกาสลงเล่นในสนามแข่งขันโดยมีโค้ชที่ชื่อว่า พละชัย ฟูเกียรติพงษ์
ตอบลบนิทานเรื่องสั้นนี้ดีมากเลยครับ เวลาเราเจอปัญหาอะไร เราจะมองไม่เห็นปัญหาและก็รู้สึกได้เลยว่ามันเป็นเรื่องที่ยากมาก แต่พอมันผ่านพ้นชีวิตเราไป กลับมาคิดย้อนหลังรู้สึกว่าจิงๆมันไม่ได้ยากเย็นอะไรกับสิ่งที่เราเคยเจอมา บล็อคนี้ดีมากเลยครับ นำเสนอข้อคิดดีๆมากมายขอให้นำเสนออย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆน่ะครับ
ตอบลบชอบค่ะ ขอนำไปเล่าต่อนะคะ
ตอบลบ