บทเรียนจาก…ห่านป่าแคนาดา
บทเรียนบทที่ 1: กฎแห่งการช่วยเหลือเกื้อกูล
ฝูงห่านป่าแคนนาดา จะพากันบินอพยพข้ามทวีป ด้วยการบินตามกัน “ เป็นรูปตัว V ”
เพราะการบินเช่นนี้… ขณะที่ตัวที่อยู่ “ด้านหน้า” กระพือปีก แรงยกของลมจะช่วยให้ ห่านตัวที่บินอยู่ “ข้างหลัง” ใช้แรงในการบินน้อยลง
ซึ่งจะทำให้พวกมันสามารถเดินทางได้ไกลขึ้นกว่าเดิมถึง 71%
บทเรียนที่ได้รับ…
กฎแห่งการช่วยเหลือเกื้อกูล
การทำงานเป็นทีม นั้นคือ…
การทำงานร่วมกัน แบบ “ช่วยเหลือเกื้อกูล” เพราะ การช่วยเหลือเกื้อกูล ซึ่งกันและกันนั้น จะส่งผลให้ “ทีม” สามารถไปถึงที่หมายได้ เร็วขึ้นและง่ายขึ้น
ทั้งนี้ก็เพราะ การทำงานเป็นทีม เป็นการทำงานที่อยู่บนพื้นฐานของ “ความไว้วางใจ” ซึ่งกันและกัน
บทเรียนจาก…ห่านป่าแคนาดา
บทเรียนบทที่ 2. กฎแห่งผลประโยชน์ร่วมกัน
เมื่อห่านตัวหนึ่งตัวใด แตกออกจากขบวน มันก็จะรับรู้ได้ทันทีว่า มันบินไปได้ ช้ากว่า และเหนื่อยกว่า การบินร่วมอยู่กับฝูงของมัน
ซึ่งมันก็จะไม่ยอม “แยกตัว” ออกไปบินอยู่ “ตัวเดียว” อีก และรีบกลับเข้าสู่ขบวน เพื่อใช้ความได้เปรียบจาก “แรงลม” ของการบินตามกัน
บทเรียนที่ได้รับ…
กฎแห่งผลประโยชน์ร่วมกัน
ด้วย ผลประโยชน์ที่ได้รับร่วมกัน จากการ ทำงานเป็นทีม จะทำให้แต่ละคนในทีมงาน
“ยอมรับ” รูปแบบของการ “ทำงานเป็นทีม”
ยินยอมว่าจะต้องทำงานแบบ “ช่วยเหลือเกื้อกูล” ซึ่งกันและกัน เพื่อมุ่งสู่เป้าหมายเดียวกัน และเต็มใจที่จะรับ ผลประโยชน์ร่วมกัน
บทเรียนจาก…ห่านป่าแคนาดา
บทเรียนบทที่ 3. กฎแห่งการสลับสับเปลี่ยนตำแหน่ง
ในการบินเป็นรูปตัว “V” นั้น จะต้องมีห่านตัวหนึ่งที่บินอยู่ ด้านหน้าในฐานะของ “ผู้นำ”
และเมื่อห่านตัวที่รับหน้าที่ “ผู้นำ” รู้สึกเหนื่อยล้า มันจะถอยกลับมาอยู่ในตำแหน่ง “ผู้ตาม” ของขบวน
และห่านตัวที่อยู่ด้านหลัง จะบินขึ้นมาทำหน้าที่ “ผู้นำ” แทน
บทเรียนที่ได้รับ…
กฎแห่งการสลับสับเปลี่ยนตำแหน่ง
การทำงานเป็นทีมนั้น จำเป็นที่จะต้องมี “ผู้นำ” ที่เสียสละและรับผิดชอบต่อหน้าที่ของตน และมี “ผู้ตาม” ที่ยอมรับในตัว “ผู้นำ” และทำหน้าที่ผู้ตามที่ดี
ในงานที่มีความยากลำบากนั้น หากมีการสลับสับเปลี่ยนหน้าที่กันระหว่าง “ผู้นำ” และ “ผู้ตาม” ก็จะเป็นเรื่องที่มีคุณค่ายิ่ง
เพราะการทำงานเป็นทีมนั้น หากมีการ พึ่งพาทักษะ ความสามารถ พรสวรรค์ ตลอดจนถึงการ แลกเปลี่ยนข้อมูลซึ่งกันและกัน เสมอๆแล้ว การทำงานก็จะเต็มเปี่ยมไปด้วยประสิทธิภาพยิ่งขึ้น
บทเรียนจาก…ห่านป่าแคนาดา
บทเรียนบทที่ 4. กฎแห่งการให้กำลังใจกันและกัน
เพื่อเป็นการรักษาความเร็วของขบวน
ในขณะที่ห่านบินอยู่ในขบวนรูปตัว “V” นั้นพวกมันจะ
“ส่งเสียงร้อง”
เพื่อ “กระตุ้น” และเพื่อ “ให้กำลังใจ” ห่านตัวที่อยู่ด้านหน้าเสมอ
บทเรียนที่ได้รับ…
กฎแห่งการให้กำลังใจกันและกัน
สิ่งสำคัญอีกประการหนึ่งของ การทำงานเป็นทีมนั้น ก็คือ การให้กำลังใจซึ่งกันและกันนั้น
เราจะพบว่า… ทีมที่มีการให้กำลังใจซึ่งกันและกันอยู่เสมอๆนั้น จะสามารถสร้างผลผลิตได้มากกว่า
ดังนั้น การทำงานเป็นทีม จึงต้องมองหาวิธีการที่จะ “ให้กำลังใจ” ซึ่งกันและกันด้วยเสมอๆ
บทเรียนจาก…ห่านป่าแคนาดา
บทเรียนบทที่ 5. กฎแห่งการร่วมทุกข์ร่วมสุข
เมื่อห่านตัวหนึ่งตัวใด ป่วยหรือได้รับบาดเจ็บ
“ห่านอีกสองตัว” จะแยกออกจากขบวนและบินตามลงไป เพื่ออยู่ช่วย ปกป้องกันภัย ที่อาจจะเกิดขึ้นกับห่านตัวนั้น
จนกว่า ห่านตัวนั้นจะ ตาย หรือ แข็งแรง พอที่จะบินได้อีกครั้ง พวกมันจึงจะพากันบินขึ้นมาใหม่ เพื่อเข้าขบวน หรือรีบตามขบวนของมันไป
บทเรียนที่ได้รับ…
กฎแห่งการร่วมทุกข์ร่วมสุข
บทเรียนสอนเราว่า…
ในการทำงานเป็นทีมนั้น
สิ่งสำคัญก็คือ…
การยืนอยู่เคียงข้างกัน
ทั้งในยามทุกข์ และยามสุข
ทั้งนี้ก็เพราะ… “ทุกคน” คือ “ ทีม”
............
จบบทเรียนจากห่านป่าแคนาดา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น