วันพุธที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

หนูต้องไม่เรียนซ้ำชั้น



หนูต้องไม่เรียนซ้ำชั้น

เด็กน้อย ลงจากรถรับส่งนักเรียน แล้วรีบวิ่งเข้ามาหาคุณแม่อย่างรวดเร็ว พร้อมทั้งยื่นผลการเรียน ชั้น ป.1 ให้กับผู้เป็นแม่

คุณแม่ขาหนูปีนี้หนูสอบได้ที่ 1 ของห้อง และได้เกรด 4 ทุกวิชา เลยค่ะคุณแม่

เด็กน้อยยิ้มอย่างมีความสุข ผู้เป็นแม่จึงสวมกอด พร้อมทั้งบอกกับลูกสาวคนเก่งว่า ลูกของแม่เก่งที่สุดเลยค่ะ เดี๋ยวแม่จะพาไปดูหนังเป็นของขวัญกับคนเก่งของแม่ดีไหมจ๊ะ แม่กล่าวอย่างมีความสุขยิ่งนัก

วันเวลาผ่านไปอีก 1 ปี
เด็ก น้อย คนเดิมลงจากรถรับส่งนักเรียน แล้วรีบวิ่งเข้ามาหาคุณแม่ พร้อมทั้งยื่นผลการเรียนให้กับผู้เป็นแม่อีกครั้งแล้วกล่าวอย่างภาคภูมิใจ ว่า

คุณแม่ขาหนูปีนี้หนูก็สอบได้ที่ 1 ของห้อง และได้เกรด 4 ทุกวิชา อีกแล้วค่ะคุณแม่

ผู้เป็นแม่รู้สึกปลื้ม และภาคภูมิใจกับลูกสาวตัวน้อยคนนี้เหลือเกิน ที่เธอสามารถรักษาผลการเรียนให้อยู่ในระดับยอดเยี่ยมเป็นปีที่ 2 แล้ว

และแล้ววันเวลาก็ผ่านไปอีก 1 ปี
เมื่อ เด็กน้อย ลงจากรถรับส่งนักเรียน เธอก็รีบวิ่งเข้ามาหาคุณแม่ พร้อมทั้งยื่นผลการเรียนให้กับผู้เป็นแม่อีก แล้วกล่าวอย่างภาคภูมิใจเช่นเดิมว่า

คุณแม่ขาหนูปีนี้หนูก็สอบได้ที่ 1 ของห้อง และได้เกรด 4 ทุกวิชา อีกแล้วค่ะคุณแม่

คงไม่มีอะไรที่ผู้เป็นแม่จะมีความสุขเท่า ลูกสาวสุดที่รัก คนนี้ ยังคงรักษาผลการเรียนของเธอได้อย่างยอดเยี่ยมจริงๆ  หลังจากที่เธอสวมกอดลูกสาวแล้ว เธอจึงเปิดหนังสือแสดงผลการเรียนดูอย่างถี่ถ้วนด้วยความภาคภูมิใจ

แต่ทันใดนั้น เธอก็เหลือบไปเห็น ข้อความที่ทำให้หัวใจของเธอแทบจะหยุดเต้น เพราะที่หัวของหนังสือผลการเรียนเขียนว่า

ผลการเรียนของนักเรียนชั้น ประถมศึกษาปีที่ 1” นั่นหมายความว่า ลูกสาวของเธอ เรียนซ้ำชั้น ป.1 มาถึง 3 ปี แล้ว

โอ้นี่ ทำไมเธอจึงรู้สึกเสียใจล่ะ ทั้งๆที่ลูกสาวก็ยังคงมีผลการเรียนที่ดีอยู่ไม่ใช่หรือ?

เธออยากจะบอกลูกเหลือเกินว่า

ลูกจ๋าลูกสอบได้ที่ 1 และได้เกรด 4 ทุกวิชา นั้นเป็นสิ่งที่ดี แต่ว่าลูกจะเรียนซ้ำชั้นอยู่อย่างนี้ไม่ได้ เพราะลูกต้องเติบโตและก้าวหน้า ชีวิตต้องก้าวต่อไปข้างหน้า เมื่อเรียน ป.1 แล้วก็ต้องขึ้น ป.2 นะลูก

แต่คำพูดของเธอ กลับตันอยู่ที่ลำคอ ทั้งนี้ก็เพราะ เธอเองนั้นก็ทำงานเป็นตัวแทนประกันชีวิตมายาวนานกว่า 5 ปีแล้ว และเธอก็เป็นนักขายที่ขายประกันได้เก่งมากคนหนึ่ง และมีรายได้เฉลี่ยกว่าเดือนละ 1 แสนบาท

เพื่อนๆของเธอที่เป็น ตัวแทนประกันชีวิต มาพร้อมๆกันต่างก็ก้าวหน้าขึ้นเป็น ผู้จัดการ กันแทบทุกคนแล้ว

ทั้งเรื่อง อายุงาน และ ผลงานการขาย เธอก็ทำได้ครบถ้วนทุกประการ ขาดก็แต่เพียงเรื่อง จำนวนตัวแทนที่ต้องสร้าง เท่านั้นเธอก็จะได้ เลื่อนตำแหน่ง ตามกฎเกณฑ์ของบริษัท

เธอมักจะพูอเสมอๆว่า

“ฉันมีรายได้ที่ดีเพียงพอแล้ว และไม่อยากเลื่อนตำแหน่ง ขึ้นไปรับผิดชอบอะไรให้มากกว่านี้”

เธอกลัวเหลือเกินว่า ลูกสาวจะย้อนถามกลับมาว่า

แล้วทำไมแม่ยังซ้ำชั้นได้ล่ะคะ?”

เพราะถ้าลูกถามจริงๆเธอจะตอบอย่างไรดี?

 
การเรียน ต้อง เลื่อนชั้น
การทำงาน ต้อง ก้าวหน้า

หากท่าน อ่าน แล้ว คิด แล้วเกิดอาการ เจ็บปวดที่บริเวณหัวใจ แล้วล่ะก็ เราคงต้องมาคิดกันอย่างจริงจังเสียทีได้แล้วว่า

ในการทำงานของเรานั้น เราเรียนซ้ำชั้นมากี่ปีแล้ว และ 

เราจะปล่อยให้สถานการณ์เป็นเช่นนี้ไปอีกนานแค่ไหน?

ทำอย่างไรหน้าที่การงานของเราจึงจะ “ก้าวหน้า” สักที?

จงจำไว้ว่า วันนี้ ต้องดีกว่า เมื่อวานนี้ อย่างน้อยสักนิดหนึ่ง

ชีวิตต้องดีกว่าเก่า ต้องร่ำรวยขึ้น มีความสุขมากขึ้น หน้าที่การงานดีขึ้น ฯลฯ

เพราะ “ชีวิต” คือ การเจริญเติบโตขึ้นจากเดิมเสมอ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น